Noordhollands Dagblad, 22 september 2008

'Niet zonder afscheid bij me weggaan'

door Leo van Gelderen

Foto's: Eric Molenaar,
Noordhollands Dagblad.

Voor het album, klik hier

HOORN - 'Je mag niet zomaar zonder afscheid bij me weggaan', zingt Ralph van Manen. Voor de meeste mensen die zaterdag tijdens de Dag Herdenken Geweldslachtoffers in Hoorn naar de tekst luisteren, een wens die nooit meer uitkomt.

Hun geliefde, kind, broer of zus kreeg de kans niet om nog iets van zich te laten horen. Zo'n herdenkingsdag doet de achterblijvers zichtbaar goed. Maar de pijn wegnemen, dat kan helemaal niet. Of zoals Jacqueline, zus van de twee jaar geleden vermoorde Nadine Beemsterboer het verwoordt: ,,Ze hadden me gewaarschuwd dat in het tweede jaar het gemis veel erger zou zijn. Ik geloofde dat niet. Maar het is waar. Het wordt alleen maar erger.''

Schuldig

Toch zegt ze: ,,Om me heen hoor ik mensen die zich schuldig voelen als ze lachen. Ik denk dat de mensen die er niet meer zijn, het vreselijk vinden als er niet meer gelachen wordt. Ondanks alle pijn zijn er genoeg dingen in het leven waar ik van geniet. Vraag niet hoe het kan, maar het is gelukkig wel zo.''

De Dag begint in de veilige intimiteit van schouwburg Het Park. Terwijl er binnen een ingetogen sfeer hangt, lijkt een uitbundig schijnende zon door de ramen op te roepen het leven te omhelzen. Hoe groot kan een contrast zijn?

Burgemeester Onno van Veldhuizen van Hoorn: ,,Als ik tussen de mensen door loop, hoef ik ze alleen in de ogen te kijken. Dan weet je genoeg. Ik ben blij dat ik een beetje verkouden ben. Dan kan ik af en toe een traantje laten.''

Na onder andere een optreden van Lenny Kuhr wordt de rest van het programma buiten voortgezet. Onno van Veldhuizen roept in zijn openingswoord iedereen op de angst niet te laten overwinnen. ,,Angst mag nooit winnen. De Talmoed, de joodse leer, zegt dat dan de wereld verliest.''

Voorts zijn er optredens en sprekers. Musicalster Antje Monteiro zingt haar nieuwe lied 'Ineens'. Dan wordt het stil rondom de schouwburg. Tijdens twee minuten verstillen alle gedachtes tot het verdriet, één gemis.

De duiven die hierna worden opgelaten, breken een beetje door het tastbare verdriet heen. Honderden ogen volgen de wegvliegende duiven zo lang mogelijk. Alsof de achterblijvers hun gedachtes mee willen geven.

Dan wordt een gedenksteen met de tekst 'Geweld eindigt waar respect begint', onthuld door Jacqueline Beemsterboer en Remy Keizer (zus en broer van de geweldslachtoffers Nadine en Pascal).

Aan het einde van de dag worden er 175 ballonnen opgelaten. Voor elk slachtoffer één. Met viltstift zijn er teksten op geschreven. 'Ik mis je' of 'Tot ziens'. Als groet aan een geliefde die wordt gemist. Elke dag.

...........................................................................................................................................................
Voor een verslag vanuit de organisatie, klik hier