'Mam, hij zal mij nooit wat aandoen'

Door Eric Molenaar

HOORN - Op alle foto's van Nadine Beemsterboer stráált ze. Die levenslust is haar ontnomen. De twintigjarige Hoornse is zaterdag met zes messteken omgebracht door haar ex-vriend. Volgens haar ouders en zus is Nadine slachtoffer geworden van haar goedheid. Van haar geloof dat zij hem kon helpen om zijn liefdesverdriet om haar te verwerken.

Nadine had drie jaar een relatie met de 34-jarige verdachte. Ze woonden tot voor kort samen aan de Derkinderenstraat in Amsterdam, waar Nadine zaterdag is vermoord. Hij zou een Bosnië-veteraan zijn die al eerder gewelddadig was tegen een vriendin. Nadines ouders Jacques en Wanda en zus Jacqueline (22) hebben van de politie het advies gekregen geen kwaad te spreken over de verdachte, omdat dit in de rechtszaak nadelig kan werken. Wel geven ze aan dat de man 'twee persoonlijkheden' had. Nadine zette ruim twee maanden geleden definitief een punt achter de relatie en verhuisde terug naar haar ouderlijk huis in Hoorn.

Wanda: ,,Maar hij liet haar niet los. Hij blééf kaartjes en rozen sturen. En Nadine, ze had zo'n ontzettend lief karakter. Ze zei dat ze niet met hem verder wilde, maar dat hij wel haar vriend mocht blijven. Dat ze hem wilde helpen hier doorheen te komen. Ze zag alleen het goede. Als wij ons bezorgd toonden, zei ze heel vaak: Mam, maak je niet ongerust. Hij houdt zo veel van me, hij zal mij nooit wat aandoen.''

Nadine studeerde communicatie aan de Hogeschool Inholland. Haar grote hobby was streetdance. Tweemaal werd ze als lid van de groep Dazz 2 Impress kampioen van Nederland. Ze had een baantje bij de lezersservice van deze krant. Afgelopen zaterdagmorgen heeft ze daar nog gewerkt. Die middag heeft Wanda haar dochter even aan de telefoon gehad, toen ze belde omdat Nadine niet zoals gewoonlijk naar huis was gekomen. ,,Mam, ik bel je zo terug'', zei ze toen. Later was ze niet meer bereikbaar. Toen iemand tegen de avond op verzoek van de ouders bij het huis in Amsterdam ging kijken, zag hij een afzetting van de politie. Hun bangste vermoeden was bewaarheid.

Stille tocht

De 'stille tocht tegen zinloos geweld' waarmee de nabestaanden Nadine donderdagmiddag naar de kerk aan het Grote Oost in Hoorn begeleiden, was een spontane inval van Wanda. ,,Voor Nadine, omdat we vinden dat ze dat waard is. Maar ook om andere meiden te behoeden. Dat ze niet in zo'n situatie hun ex blijven helpen. En als statement. Misschien kunnen we er zo iets aan bijdragen dat het afneemt.''

De reacties stromen binnen. En ze krijgen van zo 'overweldigend' veel mensen steun, dat ze ook daarin een teken zien 'hoe goed en lief Nadine was'. Nadine ligt sinds gistermiddag thuis. Haar vader is uitvaartverzorger en wilde het afscheid zelf regelen. Vrienden, die meubelmaker zijn, hebben een bijzondere baar gemaakt, met kunstig houtsnijwerk en een hart onder haar hoofd.

Wanda en Jacques worstelen met een schuldgevoel, maar konden hun dochter niet tegenhouden. ,,Ook als zus kon ik haar niet vastbinden'', zegt Jacqueline. ,,De laatste weken had ze eindelijk weer die twinkeling in haar ogen. Ze werd zichzelf weer, ging weer stappen. Maar ze kon hem niet loslaten. Wel als relatie, niet als vriend.''