Hier zijn geen woorden voor…

Dit hoorden wij het vaakst in de afgelopen week, vanaf het moment dat wij druppelsgewijs gewaar werden van hetgeen we nu weten.

Onze Nadine is dood. Onze lieve, behulpzame, wijze Nadine.

Nadine, onze dochter

Nadine, Jacquelines zusje

Nadine, kleindochter van Fred en Bep

Nadine, jullie nichtje, vriendin, buurmeisje, medestudente & collegaatje

Wanda, Jacqueline en ik zijn zo blij, zo blij dat jullie hier allemaal, vandaag, donderdag 7 december, in deze kerkruimte aanwezig zijn.

Welkom familie

Welkom vrienden

Welkom plaatsgenoten

Welkom collega’s en alle belangstellenden

Samen gaan we hier proberen afscheid te nemen van Nadine, door naar muziek te luisteren, te zingen, te dansen en elkaar te vertellen over ons gevoel, ons verdriet, maar ook over de bewondering voor onze moedige Nadine.

Onze schat die, ondanks haar scherpe geest, met open ogen in een valkuil is gelopen, waar we het hier, op dit moment niet over willen hebben.